मंसिर २५, २०८१ मंगलबार | ०९:०२:४०
लुम्बिनीविरुद्ध फिल्डिङ गर्दै चितवन एनपिएलः कर्णाली र पोखरा भिड्दै चितवनलाई शीर्ष स्थानमा उक्लने अवसर, लुम्बिनीलाई भाग्यको डर सेक्रेड हार्ट र हिमरश्मी च्याम्पियन पूजाको कप्तानीमा एसिसी यु-१९ एसिया कप खेल्ने टोली घोषणा अन्तर्राष्ट्रिय पदक विजेता धावक सम्मानित भियतनाममा नेपाललाई आठ पदक गण्डकीको लगातार तेस्रो हार आर्मीलाई हराउँदै चर्च ब्वाइज सेमिफाइनलमा मनाङविरुद्ध खुमलटारको रोमाञ्चक जित लुम्बिनीविरुद्ध फिल्डिङ गर्दै चितवन एनपिएलः कर्णाली र पोखरा भिड्दै चितवनलाई शीर्ष स्थानमा उक्लने अवसर, लुम्बिनीलाई भाग्यको डर सेक्रेड हार्ट र हिमरश्मी च्याम्पियन पूजाको कप्तानीमा एसिसी यु-१९ एसिया कप खेल्ने टोली घोषणा अन्तर्राष्ट्रिय पदक विजेता धावक सम्मानित भियतनाममा नेपाललाई आठ पदक गण्डकीको लगातार तेस्रो हार आर्मीलाई हराउँदै चर्च ब्वाइज सेमिफाइनलमा मनाङविरुद्ध खुमलटारको रोमाञ्चक जित
शनिबारको दिन

‘कोर्टमा पस्दा सधै भगवानलाई सम्झिन्छु’

काठमाडौं । नेपालको राष्ट्रिय महिला भलिबल टिमले गत महिना त्रिपुरेश्वरमा सम्पन्न सेन्ट्रल एसियन भलिबल एसोसिएसन (काभा) महिला नेसन्स लिगमा दोस्रो स्थान हासिल गर्यो ।

भारतमाथि पहिलो पटक जित हासिल गर्नु प्रतियोगितामा नेपाली टोलीको उल्लेख्य सफलता थियो । सँगै इरानलाई सेमिफाइनलमा सोझो सेटमा हराउनु नेपाली महिला भलिबलले गर्व गर्न लायक अर्को नतिजा थियो । जसले समूह चरणमा इरान तथा फाइनलमा भारतसँग पाँच सेटसम्म प्रतिस्पर्धा गर्दै भोगेको पराजयलाई छायाँमा पार्यो ।

काभा भन्दा केही दिनअघि नेपाली टोलीले विश्व भलिबलको एउटा महारथी रुसको टिमसँग दुई मैत्रीपूर्ण खेल खेल्यो । दुवै खेलमा नेपाल पराजित भए पनि टोलीको प्रदर्शन तारिफ योग्य थियो । रुसी टिमसँगको मैत्रीपूर्ण खेल र काभामा महिला टिममा देखिएको अर्को उत्साहजनक पक्ष भनेको शारीरिक रुपमा अग्ला नयाँ खेलाडीको आगमन थियो ।

हामीले भारत र इरानसँग खेलेको खेल र हासिल गरेको नतिजाले गर्दा नयाँ पुश्ताका बहिनीहरुलाई प्रेरणा मिल्छ । हामीले भारत र इरानसँग हारेका दुवै खेल पाँचौं सेटमा हारेका छौं । बेस्ट अफ फाइभ पुगेर हार्नु भनेको जितेजस्तै हो ।

सुमित्रा रेग्मी नेपाली महिला भलिबलकी त्यस्तै आशालाग्दी खेलाडी हुन् । ५ फिट ११ इन्च उचाई भएकी सुत्राले काभाका ६ र रुसी टिमविरुद्धका दुई गरि सबै खेलमा उच्च प्रदर्शन गरिन । राष्ट्रिय टिमबाट गरेको उच्च प्रदर्शनका कारण आसन्न फ्रेन्चाइज प्रतियोगिता एभरेष्ट भलिबल लिगअन्तर्गतको टोली कर्णालीले सुमित्रालाई मार्की खेलाडीका रुपमा अनुबन्ध गरेको छ ।

काभा महिला नेसन्स लिगका दाैरान कप्तान अरुणा शाहीसँग सुमित्रा

भलिबल खेल्न थालेको दुई वर्षमै राष्ट्रिय टिममा परेकी २३ वर्षे सुमित्रासँग खेलाडी डटकमका लागि अजय फुयालले गरेको कुराकानीको सम्पादित अंशः

पहिलो पटक भारत र इरानलाई हरायो, अहिले सम्झँदा कस्तो लाग्छ ?

लिगमा इरानसँग हार्दा सोचेजस्तो प्रदर्शन गर्न सकेनौं । भारतलाई जित्दा निक्कै खुसी लाग्यो । लिगमा इरानको डिफेन्स निक्कै राम्रो थियो । हामीले त्यसलाई ब्रेक गर्न सकेनौं । हामीले गल्ती पनि गर्यौं ।

सेमिफाइनलमा आएपछि त्यो गल्ती सुधारेर जित्न सक्छौं भन्ने मनोबल लिएर त्यहीअनुसारको रणनीति बनाएर कोर्टमा उत्रियौं । समूह चरणको खेलबाट हामीलाई विपक्षीको स्तर जाच्न र आफ्ना गल्ती थाहा पाउन सहयोग मिल्यो । त्यसको फलस्वरुप सेमिफाइनलमा सोझो सेटमै जित्यौं ।

अहिले सम्झँदा निक्कै रोमाञ्च महशुष हुन्छ । त्यो दुई नतिजाका कारण हामीले अब अन्तर्राष्ट्रिय भलिबलमा सक्छौं भन्ने आत्मविश्वासको अनुभव गर्न सक्यौं । खुसी लाग्छ ।

फाइनलमा चाँही भारतसँग किन चुक्यो, टिम नेपाल ?

लिगमा पनि हामीले भारतसँग सजिलै जितेको होइन । बेस्ट अफ फाइभ पुगेर निक्कै मेहनतपछि जितेका थियौं । तर लिगमा जितिसकेपछि हामी सबैले पनि फाइनलमा फेरि जितेर उपाधि घरमै राख्ने भन्ने सोचेका थियौं । हामीले भारतलाई कमजोर चाँही आँकेका थिएनौं । तर जित्ने आशा बलियो थियो ।

लिगमा हामीले पाँच सेटसम्म खेलेर हरायौं, फाइनलमा उनीहरुले पाँच सेटसम्म खेलेर हराए । पाँच सेटसम्म पुग्नु भनेको आफैमा सानो कुरा होइन । त्यहाँ पुगिसकेपछि जित र हार भन्ने नतिजा जे पनि हुन सक्छ ।

फाइनलमा राम्रो गर्यो भने जितिन्छ भन्ने थियो । तर पाँचौं सेटमा खेल पुग्दा हामी हार्न पुग्यौं । उनीहरुले ब्लकमा र डिफेन्समा टाइट गरिदियो । हामीले लुज खेल्यौं भनौं न । भारत आफैमा एउटा बलियो टिम हो । हामी पनि कमजोर टिम त होइन ।

तर, उनीहरुसँग हामीभन्दा धेरै अनुभव छ । लिगमा हामीले पाँच सेटसम्म खेलेर हरायौं, फाइनलमा उनीहरुले पाँच सेटसम्म खेलेर हराए । पाँच सेटसम्म पुग्नु भनेको आफैमा सानो कुरा होइन । त्यहाँ पुगिसकेपछि जित र हार भन्ने नतिजा जे पनि हुन सक्छ । फाइनल हारे पनि हामी आगामी दिनमा भारतलाई हराउन सक्छौं भन्ने चाँही हामीले प्रमाणित गरेका छौं ।

काभा महिला नेसन्स लिगमा  टाेलीसँग सुमित्रा ( ४ नम्बर जर्सी)

भारत र इरानसँग दुई/दुई खेल खेल्दा एक/एक खेल जित्यौं । एक/एक खेल हार्यौं । यसलाई हेर्दा नेपाली महिला भलिबलको स्तर कहाँ देख्नुहुन्छ ?

पक्कै पनि माथि गएको भन्न सकिन्छ । इरान र भारत दुवै राम्रा टिम हुन् । उनीहरुसँग यो खालको प्रदर्शन र नतिजाले नेपालको भलिबल पनि माथि गएको भन्न सकिन्छ । उनीहरुलाई यसै पनि भलिबलमा हामीभन्दा हाइट एडभान्टेज छ । हाइटमात्र नभएर सबै कुरामा उनीहरु हामीभन्दा माथि छन् । तैपनि हामीले आफू पनि कमजोर छैनौं भन्ने देखायौं ।

काभा महिला नेशन्स लिगमा भारत र इरानसँगै माल्दिभ्स र श्रीलंकालाई पनि नेपाली टिमले हरायो । यसबाट नेपाली महिला भलिबल कसरी प्रेरित होला ?

हामीले भारत र इरानसँग खेलेको खेल र हासिल गरेको नतिजाले गर्दा नयाँ पुश्ताका बहिनीहरुलाई प्रेरणा मिल्छ । हामीले भारत र इरानसँग हारेका दुवै खेल पाँचौं सेटमा हारेका छौं । बेस्ट अफ फाइभ पुगेर हार्नु भनेको जितेजस्तै हो ।

त्योमात्र होइन । काभाभन्दा अगाडि रुसको टिमसँग दुई मैत्रीपूर्ण खेल पनि थियो । त्यहाँ नेपालले नजिते पनि प्रदर्शन राम्रो भयो । टिमको प्रदर्शन राम्रो भयो । यो सब नतिजाहरुले अब नयाँ पुश्ताका बहिनीहरुलाई ‘दिदीहरुले त सक्नुभयो । हामी पनि सक्छौं । भलिबलमा पनि भविश्य छ’ भन्ने सन्देश प्रवाह हुन्छ ।

व्यक्तिगत रुपमा तपाईंको प्रदर्शन कस्तो भयो जस्तो लाग्छ ?

मेरो विचारमा कही राम्रो भयो, कहीँ नराम्रो भयो । सर्विसमा मैले गल्ती गरेँ, फाइनलमा आएर । अनुभवको पनि कमी हो की जस्तो लाग्छ । यस्तै खेलहरु खेल्दै गए विस्तारै राम्रो हुँदै जान्छ । म त पहिलो पटक रुसी टिमविरुद्धको खेलमा राष्ट्रिय टिमबाट खेलेको हो । त्यसपछि राम्रै गरेर होला गुरुहरुले बाँकी सबै खेलमा मौका दिनुभयो ।

कोर्टमा पस्दा सधै भगवान सम्झेर पस्ने गर्थे । पहिलो पटक कोर्टमा पस्दा पनि भगवानलाई सम्झिएँ । चारैतिर आफ्नै समर्थक देख्दा प्राउड फिल भयो ।

काभा महिला नेसन्स लिगमा इराविरुद्धकाे खेलका दाैरान सरस्वती चाैधरी र सुमित्रा

पहिलो पटक राष्ट्रिय टिमको जर्सी लगाएर कोर्ट छिर्दा कस्तो अनुभव हुँदो रहेछ ?

राष्ट्रिय टिममा ‘डेब्यु’ गर्दा सबैजना खुसी हुन्छ । मैले पनि आफूलाई प्राउड फिल गरेँ । कुनै पनि खेलाडीसँग राष्ट्रिय टिमको जर्सी लगाएर खेल्ने सबैको रहर पनि हुन्छ नी । मैले पनि सुरुमा क्लबबाट मात्र खेल्दै आएको थिएँ । राष्ट्रिय टिमको जर्सी लगाएपछि चाँही ममा पनि जिम्मेवारी छ, मैले देशका लागि केही गर्नुपर्छ भन्ने भावना आयो ।

कोर्टमा पस्दा सधै भगवान सम्झेर पस्ने गर्थे । पहिलो पटक कोर्टमा पस्दा पनि भगवानलाई सम्झिएँ । चारैतिर आफ्नै समर्थक देख्दा प्राउड फिल भयो । राष्ट्रिय टिमको जर्सी लगाएर कोर्टमा पसेपछि छुट्टै इनर्जी आउँदो रहेछ । गर्नुपर्छ भन्ने भावना आउँदो रहेछ ।

भलिबल खेल्न थालेको दुई वर्षमै राष्ट्रिय टिममा आइपुग्नुको रहस्य के हो ?

कुमार सर (न्यु डायमण्ड एकेडेमीका प्रशिक्षक कुमार राई)का कारण नै हो । मैले भलिबल कुमार सरसँग भेट भएपछि मात्र पहिलो पटक छोएको हो । सरको सिकाइ, मेरो मेहनत र गुरुहरुको विश्वासका कारण होला जस्तो लाग्छ । हाइट एडभान्टेज भएर पनि होला ।

प्रशिक्षक कुमार राईसँग कसरी जोडिनुभयो ?

म बस्ने होस्टल पनि न्यु डायमण्ड एकेडेमीसँगै थियो । म त्यहाँ बस्न थालेको एक वर्षपछि कुमार सरले एकेडेमीमा भलिबल सिकाउनुहुन्छ भन्ने थाहा भयो । त्यसपछि युट्युबमा खोज्दा प्रतिभा दिदी (प्रतिभा माली), रमिला दिदी (पूर्व राष्ट्रिय खेलाडी रमिला तण्डुकार), ललिता दिदी (न्यु डायमण्ड एकेडेमीकी पूर्व खेलाडी एवं वर्तमान सहायक प्रशिक्षक ललिता नाथ)हरुको भिडियो हेरेँ । त्यसपछि आफू पनि एकेडेमीमा गएर सिक्न पाए भन्ने लाग्यो । मलाई मेरो दिदी र नवीन थापा मगर दाईंले सरलाई गएर भेट्ने सुझाव दिनुभयो । भाग्यले सरसँग भेट गरायो ।

सरले त्योबेला मेरो उमेर पनि सोध्नुभयो । मैले २० वर्ष भइसकेको बताएँ । मलाई मनदेखि चाहेर केही गर्यो भने उमेरले रोक्दैन भन्ने विश्वास थियो । सरले पनि मलाई निरुत्साहित गर्नुभएन । उहाँले ‘ठिकै छ । ढिला आयौं, तैपनि मेहनत गर्यो भने सक्छौं’ भन्नुभयो ।

म गएर भेट्ने वित्तिकै सर खुसी हुनुभयो । ‘ओहो कति अग्लो नानी हो । घर कहाँ हो’ भनेर सोध्नुभयो । मैले संखुवासभा भनेपछि सरले ‘मेरो पनि संखुवासभा हो’ भनेर गाउँ सोध्नुभयो । मैले चैनपुर त्रिशुली भनेँ । त्यसपछि सरले ‘हाम्रै गाउँको नानी रहेछौं, ठिक छ । यत्रो हाइट पनि रहेछ । खेल्यो भने राम्रै हुन्छ’ भनेर मोटिभेट गर्नुभयो । सरको घर चाँही संखुवासभामा खाँदबारी रहेछ । त्यो भनेको हाम्रो र उहाँको वारीपारी हो ।

सरले त्योबेला मेरो उमेर पनि सोध्नुभयो । मैले २० वर्ष भइसकेको बताएँ । मलाई मनदेखि चाहेर केही गर्यो भने उमेरले रोक्दैन भन्ने विश्वास थियो । सरले पनि मलाई निरुत्साहित गर्नुभएन । उहाँले ‘ठिकै छ । ढिला आयौं, तैपनि मेहनत गर्यो भने सक्छौं’ भन्नुभयो ।

सुमित्रा रेग्मी ( ४ नम्बर जर्सी)

न्यु डायमण्ड एकेडेमीबाट खेलेर स्टार खेलाडी हुनुभयो । अब क्लब भलिबल कहाँबाट खेल्ने ? की यही क्लबबाट खेलिरहने ?

मलाई यो ठाउँसम्म ल्याएको न्यु डायमण्डले नै हो । त्यसैले जति खेल्छु, न्यु डायमण्डबाटै खेल्छु ।

महिला फ्रेन्चाइज लिग हुँदैछ । तपाई कर्णालीको मार्की खेलाडी, कस्तो लागिरहेको छ ?

एकदमै खुसी लागेको छ । राष्ट्रिय टिममा गुरुहरुले विश्वास गरेर खेलाउनुभयो । त्यसपछि मार्की खेलाडी भनेर आउँदा म त ‘सरप्राइज्ड’ नै भएँ ।

टिम कर्णाली कस्तो बनेको छ, लिगमा लक्ष्य के हो ?

सबैजनाको लक्ष्य राम्रो टिम बनाउने र जिताउने नै हुन्छ । मेरो र हाम्रो टिमको पनि त्यही हो । हामीले नेपालमा भएका राम्रा खेलाडी अनुबन्ध गरेका छौं । तीन जना विदेशी राख्न पाइन्छ । विदेशी पनि राम्रै राख्छौं । जित्नु नै हाम्रो लक्ष्य हो ।  

महिला भलिबलमा यो फ्रेन्चाइज लिगले खेलाडीलाई कस्तो अर्थ राख्छ ?

खेलाडीलाई धेरै सहयोग पुग्छ । पहिलो पटक नेपालमा महिला भलिबलको फ्रेन्चाइज लिग हुँदैछ । यसले देशमै बसेर केही गर्ने भावना बोकेका खेलाडीलाई उत्साहित गर्छ । खेलाडीलाई आम्दानी हुने, त्यो पनि झन महिलालाई भनेपछि त यो निक्कै महत्वपूर्ण छ नी । महिला खेलाडीलाई खेलमा टिकाइराख्न यसले धेरै ठूलो योगदान गर्छ ।

काभामा उपाधि जित्न सक्नुभएन, उपविजेता हुनुभयो । तैपनि तपाईंहरुलाई अचेल सम्मानको ओहिरो लागेको छ । रोचक कुरा काठमाडौं महानगरपालिकाले पनि सम्मान गर्यो । सधै उधारो सम्मान खाने बानी लागेको खेलाडीलाई महानगरपालिकाले नगदसहित सम्मान गर्दा कस्तो लाग्यो ?

बालेन सर (महानगरपालिकाका मेयर बालेन शाह) फाइनलको अघिल्लो दिन हाम्रो होटलमा आएर मोटिभेट गरेर जानुभएको थियो । त्योबेला हाम्रो अवस्था कस्तो छ भनेर पनि सोध्नुभएको थियो । तलबको पनि कुरा भयो । भलिबल खेलाडीलाई सरकारबाट त केही छैन । संघले उठाएर महिनाको पाँच हजार दिन्छ भन्ने कुरा सबैजनाले भन्नुभयो । त्यसपछि बालेन सरले सरप्राइज्ड भएर ‘यतिमा त कसरी गरिरहनुभएको छ ? म पनि सकेजति केही गर्छु’ भनेर जानुभएको थियो ।

तर बालेन सरले भोलीपल्टै अचानक बोलाएर सम्मान गर्दा त हामी सबै छक्कै पर्यौं नी । त्यसले हामीलाई धेरै प्रोत्साहन मिल्यो । सिल्भर मेडल जित्दा त उहाँहरुले यस्तो गर्नुभयो, गोल्ड नै जित्यौं भने अब झन राम्रो गर्नुपर्छ भन्ने प्रोत्साहन मिलेको छ । 

फाइनलमा पनि पनि सर पहिलो सेट चलिरहँदा आउनुभएको थियो । सरसँगै सुनीता डंगोल म्याम (महानगरपालिकाकी उपमेयर) पनि आउनुभएको थियो । खेल हारेपछि पनि भेटेर ‘ठिक छ, तिमीहरुले राम्रो खेलेको हो’ भनेर जानुभयो ।

काभा नेसन्स लिगमा इरानसँग प्रतिस्पर्धा गर्दै सुमित्रा

तर बालेन सरले भोलीपल्टै अचानक बोलाएर सम्मान गर्दा त हामी सबै छक्कै पर्यौं नी । त्यसले हामीलाई धेरै प्रोत्साहन मिल्यो । सिल्भर मेडल जित्दा त उहाँहरुले यस्तो गर्नुभयो, गोल्ड नै जित्यौं भने अब झन राम्रो गर्नुपर्छ भन्ने प्रोत्साहन मिलेको छ । यसले आगामी प्रतियोगितामा झन राम्रो हुन्छ ।

यो काभा नेसन्स लिग सकिएपछि तपाईं अध्ययनरत कलेज जाँदा कस्तो प्रतिक्रिया पाउनुभयो ?

म कलंकीको एडमार्क एकेडेमीमा बिबिएस पहिलो वर्ष पढ्दैछु । प्रतियोगिता सकिएको तीन दिनपछि लगातार दुई दिन गएँ । प्रतियोगिताका कारण लामो समयदेखि कलेज जान भ्याएको थिइन । कलेज पुग्नेवित्तिकै सर, म्यामहरु र साथीहरु सबैजना आएर ‘बधाई छ, धेरै राम्रो गर्यौं । अझ राम्रो गर्दै जानुपर्छ । ‘वी आर प्राउड अफ यु’ भन्दा त ओहो जस्तो लाग्यो, नर्भस नभै भएँ । सलिना दिदी (सलिना श्रेष्ठ) पनि त्यहीँ पढ्नुहुन्छ । सरहरुले ‘हाम्रो कलेजमा पनि दु्ई जना छन् है, भलिबल खेलाडी’ भन्दा गौरव लाग्यो ।